လွတ်မြောက်ရေးခရီးကြမ်းနဲ့ရခိုင်ပြည်သူတွေ

(၁) အားလုံးသိကြတဲ့အတိုင်း မြင်ကြရတဲ့အတိုင်း တစ်နိုင်ငံလုံးမှာ ဖြစ်နေတဲ့ စစ်ကောင်စီကိုတော်လှန်တဲ့ တော်လှန်ရေး ကိစ္စရပ်တွေကို ပြည်သူတစ်ရပ်လုံးက သတိထားစောင့်ကြည့်နေကြပါတယ်။ ရှေ့ဆက် ဘာတွေဖြစ်လာမလဲဆိုတာကို စိတ်ဝင စားမှုပိုမိုပြင်းပြလာခဲ့တယ်။ ဒါဟာ တော်လှန်ရေးရဲ့ စွမ်းအားတွေသာဖြစ်တယ်။ ငါတို့နဲ့ ဘာမှ မဆိုင်ဘူးလို့ ပြောနေတဲ့ သူတွေဟာ အခုအချိန်မှာ ငါနဲ့ဆိုင်နေပြီ ဆိုတာကို သိလာခဲ့ပြီဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့် စစ်ပွဲတွေ ဘယ်တော့အဆုံးသတ်မလဲ ဆိုတာကို သိချင်လာကြတယ်။ တွေးတောလာကြတယ်။ စိတ်ဝင်စားမှုများလာခဲ့ကြတယ်။

မြန်မာတစ်နိုင်ငံလုံးအတိုင်းအတာကို ပြောရရင် လွန်စွာရှည်လျားမှာဖြစ်တဲ့အတွက် ဒီဆောင်းပါးကို ရခိုင်ပြည်နယ် တစ်ခုအတွက်သာ ခြုံငုံရေးသားလိုက်ရတာဖြစ်ကြောင်း ပြောလိုပါတယ်။ တခြားတိုင်းနဲ့ပြည်နယ်တွေလိုပဲ ရခိုင်ပြည်နယ် အနှံအပြားက ပြည်သူတွေဟာ အငတ်ဘေး၊ ကျေးရွာကို စွန့်ခွါထွက်ပြေးရတဲ့ဘေး၊ ထိခိုက်ဒဏ်ရာရတဲ့ဘေး၊ ရောဂါအနာ ဖြစ်စေတဲ့ဘေးဒဏ်တွေ ဟာ စစ်ပွဲတွေနဲ့အတူ ပါလာခဲ့ပါတယ်။ စစ်ပွဲကို ဘယ်သူမှ မလိုချင်ကြပေမဲ့ စစ်ကို တိုက်ခိုက်ဖို့လို အပ်လို့ တိုက်ကြတာဖြစ်တယ်။ အဲဒီစစ်ပွဲဒဏ်ကို ပြည်သူတွေကလည်း မျှဝေခံစားကြရမှာဖြစ်တယ်။

အာရက္ခတပ်တော်ရဲ့ ဦးသျှောင် ဗိုလ်ချုပ်ထွန်းမြတ်နိုင်ဟာ ဒီစစ်ပွဲကို ဘာကြောင့်တိုက်ရတယ်ဆို တာကို မီဒီယာ တွေမှာ အတော်များများရှင်းပြခဲ့ပြီဖြစ်ပါတယ်။ ရခိုင်ပြည်သူတွေအတွက် သူ ဘာလိုချင်တယ်၊ ဘာဖြစ်ချင်တယ်ဆိုတာ ကို လည်း သူပြောသွားခဲ့ပြီဖြစ်သလို အခုအချိန်မှာ မြို့အတော်များများကို သိမ်းပိုက်နိုင်ပြီဖြစ်သလို ဆက်လက်ပြီးလည်း အမ်း၊ တောင်ကုတ်၊ ဂွတွေနဲ့ မောင်တော(နပခ-၅) တို့ကို ထိုးစစ်ဆင်တိုက်ခိုက်နေပြီဖြစ်ပါတယ်။

လွန်စွာပြင်းထန်တဲ့တိုက်ပွဲတွေ ဖြစ်လို့ ရန်သူစစ်ကောင်စီဘက်က အကျအဆုံးအမြောက်အများနဲ့ တစ်ဆုတ်တည်းဆုတ်ခွါနေရတာကိုလည်း ကြားသိမြင်တွေ့ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီတိုက်ပွဲတွေအတွင်း အာရက္ခတပ်တော်ဘက်မှလည်း စစ်သားတွေ အနည်းအကျဉ်းတော့ ရင်း ခဲ့ရမှာဖြစ်ပါတယ်။

(၂) ရခိုင်ပြည်သူတွေ စစ်ပွဲဒဏ်ကို ခံခဲ့ကြရတယ်။ ကျေးရွာတွေကို စွန့်ခွါပြီး ထွက်ပြေးကြရတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံက မြို့ကြီးအချို့ဆီ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ကြရသူတွေလည်းရှိတယ်။ အာရက္ခတပ်တော်က သိမ်းပိုက်ထားတဲ့ မြို့တွေ၊ နယ်တွေဆီကို ပြောင်းရွှေ့သွားကြရသူတွေလည်း အမြောက်အများပါပဲ။ ဒီလိုပြောင်းရွှေ့သွားကြရတဲ့အတွက် လူတိုင်းဟာ အခက်အခဲ၊ ဒုက္ခပေါင်းမြောက်များစွာကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ကြရပါတယ်။ အစားအသောက်တွေ ဝင်လာလို့မရအောင်၊ သယ်ယူ လာလို့ မရအောင် စစ်ကောင်စီက လမ်းကနေ ပိတ်ပင်ထားတဲ့ကိစ္စရပ်တွေဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့် နည်းလမ်းပေါင်းများ စွာနဲ့ တင်သွင်းလာတဲ့ ကုန်စည်တွေဟာ ဈေးအဆမတန်များပြားလာခဲ့တယ်။

ဒီနေရာမှာ ကြားဖြတ်တင်ပြလိုတာတစ်ခုရှိတာကတော့ စားကုန်တွေထဲက ရခိုင်မှာစိုက်ပျိုးလို့ရတဲ့ ကုန်စည်တွေ ဖြစ်ပါလျက်နဲ့ အဲဒီကုန်စည်ပြတ်လပ်မှုအား ဒေသတွင်းထုတ်ကုန်အားနည်း မှုတစ်ရပ်ကြောင့်လည်းဖြစ်တယ်လို့ ဆိုချင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒေသသွင်း စားကုန်တွေ အများအပြားထုတ်နိုင်အောင်ကြိုးစားသင့်တယ်လို့လည်း ဒေသခံတွေကိုအားပေး စကားပြော လိုပါတယ်။

အဲဒီစိုက်ပျိုးရေးကုန်စည်တွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဓာတ်မြေသြဇာသုံးစွဲမှု ကိုလျော့ချပြီး သဘာဝမြေသြဇာ ကို အသုံးပြုနိုင်အောင်ကြိုးစားမှသာ ဒေသတွင်းစိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်နိုင်တဲ့ကုန်တွေ ထုတ်နိုင်မှာဖြစ်တယ်။ တကယ်တော့ အဲဒီ ဓာတ်မြေသြဇာက တောင်သူတွေကို စီးပွားကျအောင် လုပ်ဆောင် နေတာဖြစ်တယ်ဆိုတာကို သတိမူဖို့လိုအပ်ပြီလို့ ဆိုချင်ပါတယ်။

တကယ်တော့စစ်ပွဲကြာလာလေလေ စစ်ဘေးရှောင်တွေ ဒုက္ခပိုများလေလေဖြစ်လာပါတယ်။ လက်ရှိမှာ နိုင်ငံတကာ အဖွဲ့အစည်းတွေအနေနဲ့လည်း စစ်ရှောင်တွေရှိတဲ့နေရာတွေကို ဝင်ရောက်ချင်ပေမဲ့ စစ်ကောင်စီနဲ့ ပေးထားတဲ့ ကတိကဝတ်တွေကိုလည်း သူတို့က လိုက်နာရတယ်။ အာရက္ခတပ်တော်က သိမ်းပိုက်ထားတဲ့ မြို့တွေ၊ နယ်တွေကို သွားရောက်ချင်ပေမယ့် ကူညီကယ်ဆယ်ထောက်ပံ့ရေးအပိုင်းမှာ အခက်အခဲတွေရှိနေမှာဖြစ်တယ်။

ဒါကြောင့် ဒီအချိန်မှာ နိုင်ငံတကာ INGO တွေအနေနဲ့လည်း စစ်ဘေးရှောင်တွေရှိတဲ့ နေရာတွေကို ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်နိုင်အောင် ကြိုးစားဖို့လိုအပ်လာပြီ လို့ တောင်းဆိုချင်ပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ မဝင်ရောက်နိုင်ရင် နောက်နောင်မှာ ဝင်ရောက်ကူညီပေးဖို့ ခက်ခဲလာမယ်လို့ ထင် မြင်ယူဆမိပါတယ်။ အခက်အခဲရောက်ချိန်မှာ မကူညီရင် ဘယ်အချိန်မှာ ကူညီမှာလဲဆိုတဲ့ ကန့်စရာစကားတွေကို ပြောဆို လာနိုင်စရာရှိပါတယ်။

ဘာကြောင့်လဲဆိုရင် ရခိုင်အခြေစိုက် INGO အဖွဲ့တွေဟာ လက်ရှိမှာ တိုင်းရင်းသားဝန်ထမ်းတွေ ကို လျော့ချပြီး တိုင်းရင်းသားမဟုတ်တဲ့ သူတွေကို ဝန်ထမ်းတိုးမြှင့်ခန့်ထားလာတာကိုလည်း တွေ့လာရပါတယ်။ ဒါဟာ လည်း တိုင်းရင်းသားတွေနဲ့ INGO တွေကြားမှာ ခြားထားတဲ့စည်းတစ်ခုလို့လည်းပြောနိုင်ပါတယ်။

(၃) လက်ရှိမှာ အမ်းကို အကြိတ်အနယ်တိုက်ခိုက်နေရတယ်ဆိုပေမဲ့ အမ်းဟာ မကြာခင်ရက်ပိုင်းမှာ အာရက္ခတပ်တော်ရဲ့ လက်အောက်ကို ကျရောက်သွားတော့မှာဖြစ်ပါတယ်။ အမ်းကျရင် ဂွကျမယ်လို့ ရယ်စရာလိုပြောနေ ကြပေမဲ့ တကယ်လည်း ကျမှာဖြစ်ပါတယ်။ အမ်းကျရင် – လမ်းရမယ်၊ အမ်းဟာ ရခိုင်ရိုးမပေါ်မှာရှိတဲ့ စည်းခြားထားတဲ့ ဂိတ် တစ်ခုဖြစ်တယ်။ မကွေး ၊ မင်းဘူးတို့နဲ့ ဆက်သွယ်ဖို့ ဖြတ်တောက်ထားတဲ့လမ်းဖြစ်တဲ့အတွက် အမ်းလမ်းပွင့်သွားရင် ရခိုင် ကို ကုန်စည်တွေ စီးဆင်းနိုင်တော့မှာဖြစ်တယ်။

အမ်းဟာ ရခိုင်ပြည်နယ်ထဲက မြို့အများစုကို ရိက္ခာဖြတ်တဲ့နေရာဖြစ်တာကြောင့် ရခိုင်ပြည်သူတွေ အတွက် အဓိက အရေးပါလှတယ်။ မွတ်ဆလင် တွေကို နယ်ခြားဖြတ်ကျော်ရင် အမ်းဂိတ်မှာဖမ်း တယ်။ လေယာဉ်နဲ့သွားရင် မဖမ်းဘူး။ ဒါကြောင့် အမ်းလမ်းပွင့်သွားရင် မွတ်ဆလင်တွေလည်း လွတ်လပ်စွာ သွားလာလို့ရ တော့မှာဖြစ်တယ်။ အခုဆိုရင် ပုဏ္ဏားကျွန်းကနေ မြေပုံအထိ မွတ်ဆလင်တွေ လွတ်လပ်စွာ သွားလာလို့ ရနေပြီဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့် အမ်းကို အာရက္ခတပ်တော်က အမြန်ဆုံးသိမ်းပိုက်နိုင်ပါစေလို့ ဆုတောင်းရတော့မှာဖြစ်တယ်။

တကယ်တော့ နိုင်ငံရေးဟာ လူမျိုးရေးတစ်ခုကို ဖိနှိပ်ထားသလိုမျိုးဖြစ်နေရင် အဲဒီနိုင်ငံရေးဟာ သဟာဇာတမဖြစ် တဲ့ နိုင်ငံရေးလို့ စာရေးသူဆိုချင်ပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ သူခိုးကို ဓါးရိုးကမ်းတဲ့ အဖြစ်မျိုးကို ဘယ်သူမှ လက်မခံဘူးဆိုတာ ကြုံဖူးကြမှာဖြစ်ပါတယ်။ စစ်ကောင်စီ ရဲ့ မဝရေစာ စွန့်ကြဲမှုတွေနဲ့ အာရက္ခတပ်တော်ကို တော်လှန်မယ်ဆိုပြီး စစ်ကောင်စီတပ်ထဲကို ဝင်ရောက်လာတဲ့ မွတ်ဆလင်(ဘင်္ဂါလီ)အကြမ်းဖက်ဝါဒီတွေကတော့ ဒီနေ့အချိန်မှာ လူလုံးမလှတဲ့ဘဝ နဲ့ စစ်မြေပြင်မှာ အတုံးအရုန်းသေဆုံးခဲ့ကြရသလို တစ်ချို့က လည်း လက်နက်တွေကို ယူဆောင်ပြီး ထွက်ပြေးသွားကြပြီဖြစ်ပါတယ်။

အဲဒီလိုထွက်ပြေးသွားပြီး အေးချမ်းစွာနေထိုင်တဲ့ မွတ်ဆလင်တွေကို ဓါးပြတိုက်၊ ပြန်ပေးဆွဲ၊ ဆက်ကြေးတောင်းတာမျိုးတွေလုပ်လာနေသလို တစ်ချို့ကလည်း တိုင်းရင်း သား တွေကို သတ်ဖြတ်တာတွေ လုပ်လာတာတွေ့ရပါတယ်။ အဲဒီလုပ်ရပ်တွေဟာ ရိုအမည်ခံထားတဲ့ လက်နက်ကိုင် သူ ခိုးဓါးပြတွေသာဖြစ်တယ်ဆိုတာကို အများတကာတွေ့မြင်နေကြရပြီဖြစ်ပါတယ်။

ဥပမာ ပြောရရင် စစ်တွေ မြို့နယ်ထဲမှာ အမာခံ ရိုအမည်ခံပြီး စစ်ကောင်စီပေးခဲ့တဲ့ ယာယီနိုင်ငံသားကဒ်ကိုလက် မခံဖို့ ငြင်းဆန်ခဲ့သူ တော်တော်များများဟာ (မောင်တောနဲ့ ဘူးသီးတောင်အပါအဝင် တခြားမြို့အချို့ကို အာရက္ခတပ်တော် သိမ်းပိုက်ပြီးချိန်) လဝကမှာ အနီကဒ်၊ အဖြူကဒ်၊ အစိမ်းကဒ် မျိုးစုံကို ပြေးပြီ လျောက်နေကြတယ် လို့ လည်း လဝကနဲ့ နီးစပ်သူတွေဆီက အတိအကျ ပြောဆိုနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာ ခရီးသွားလာခွင်အဆင်ပြေရေး ကဒ်တစ်ခုက မဟာရိုတွေအတွက် အေရးတကြီးလိုအပ်နေတယ်လို့ စစ်ကောင်စီအသိုင်းအဝိုင်းက သုံးသပ် မှုတွေ ရှိလာခဲ့တာကိုလည်း တွေ့ရပါတယ်။

(၄) နောက်တစ်ခုက စစ်တွေနေ ရခိုင်အချင်းချင်း သစ္စာဖောက်မှုတွေ ရှိလာနိုင်သလား ဆိုတာကို စဉ်းစား ရမယ့် အချက်ဖြစ်ပါတယ်။ ပြောရရင် ကိုယ့်ပေါင် ကိုယ်လှန်ထောင်းသလို ဖြစ်နေတာကြောင့် မပြောခဲ့တာကြာပြီဖြစ်ပါ တယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုရင် လက်ရှိ စစ်တွေမှာ ကျန်နေခဲ့တဲ့ သူတွေ အထဲက အစိုးရဝန်ထမ်းအတော်များများကို စစ်ထပ်ထဲမှာ တွေ့ခဲ့ရတယ်လို့ ခိုင်မာတဲ့ သတင်းတစ်ရပ်က ပြောဆိုပါတယ်။ သူဟာ အစိုးရနဲ့ နိုင်ငံတကာကြား ပေါင်းကူးဆက်ဆံပေးတဲ့ အဖွဲ့တစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်တာကြောင့် စစ်တပ်ထဲကို သွားခဲ့ရတယ်။ အဒီအချိန်မှာ ရခိုင်အချင်းချင်း အပြစ်တင်ချောက်တွန်းနေမှုမှုတွေကို သူ့ အတိုင်းသားကြားခဲ့ရတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။

“ ကျွန်တော်က အစိုးရနဲ့ နိုင်ငံတကာအဖွဲ့အစည်းကြား စကားပြောဖို့ ရောက်သွားချိန်မှာ စစ်တပ်ထဲမှာ မထင် မှတ်တဲ့ လူတွေကို ကျွန်တော် တွေ့ခဲ့ရတယ်။ လုံးဝထင်မှတ်မထားဘူး။ ကျွန်တော့်ကို သိတဲ့ လူတွေ ပါသလို မသိတဲ့ လူ တွေလည်း ပါတယ်။ စီးပွားရေးသမားလို့ အမည်ခံထားတဲ့ ဒလန်တွေလို့သာ ကျွန်တော်ပြောချင်တယ်။ အဲဒီလူတွေဟာ တခြားတစ်ယောက်ယောက်ကို ချောက်တွန်းတဲ့စကားတွေ ပြောနေတာ အတိုင်းသားကြားခဲ့ရတယ်။ တကယ်ဆို ဒီလို မဖြစ်သင့်ဘူး။ သူတို့တွေ အတော်များများကို ကျွန်တော်သိတယ်။ ကျွန်တော် ခိုးပြီး ဓါတ်ပုံ ရိုက်လာခဲ့တယ်။ အဒီပုံတွေ ဟာ သမိုင်းဝင်ပုံတွေမို့ ဘယ်သူ့ ကိုမှ ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး၊ ကျွန်တော် ထာဝရ သိမ်းထားမယ်၊ စစ်တွေမှာ လောက်ကောင် တွေ ဒီလောက် ရှိလိမ့်မယ်လို့ အစက ကျွန်တော် ထင်ထားမိဘူး၊ အခုတော့ သူတို့ မျက်နှာတွေကို မြင်လိုက်ရတော့ အံ့ သြမိတာ အမှန်ပါပဲ၊ တကယ်တော့ သူတို့ဟာ ဘယ်သူဘက်က အနိုင်ရရ အဲဒီဘက်ကို သွားပြီးအားပေးမဲ့ လောက် ကောင်တွေသာဖြစ်ပါတယ်၊ ဒါကြောင့် ကျွန်တော် စစ်တွေက ထွက်ခွါလာခဲ့တယ်” ဟုလည်း ရခိုင်အမျိုးသားတစ်ဦးက ပြော ကြားခဲ့ပါတယ်။

တကယ်တော့အာရက္ခတပ်တော် အောင်မြင်လာတာဟာ စစ်တပ်ရဲ့ ပြည်သူအပေါ် ဖိနှိပ်မှုတွေ ကြောင့် ဖြစ်သလို၊ လူ ငယ်တွေဟာလည်း စစ်သားတွေရဲ့ အနိုင်ကျင့်ကျင့်မှုကြောင့် အာရက္ခတပ်တော်ထဲကို ရောက်သွားကြရတာဖြစ်ပါတယ်။ အာရက္ခတပ်တော် ကြီးထွားလာရေးအတွက် တကယ်ပံ့ပိုးခဲ့သူက စစ်တပ်သာဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့် အခုအချိန်မှာ အသေဆိုးနဲ့ သေရတာဟာလည်း စစ်တပ်သာဖြစ်တယ်။ ဘာကြောင့်လည်းဆိုရင် သူတို့ လုပ်ရပ်ဟာ လူမဆန်ခဲ့လို အခုလို တော်လှန်ရေးတပ်တွေ ပေါ်ပေါက်လာခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

(၅) လက်ရှိအနေအထားကို ပြန်သွားကြမယ်ဆိုရင် အမ်းဟာလည်း မကြာခင် ရက်ထဲမှာ အပြီးသတ်တော့မှာဖြစ် သလို ရခိုင်ပြည်နယ်ရှိ မြို့နယ်အားလုံးကိုလည်း အာရက္ခတပ်တော်က သိမ်းပိုက်မယ်လို့ ကြော်ငြာထားပြီး ဖြစ်ပါတယ်။ တောင်ကုတ်မှာ တိုက်ပွဲပြင်းထန်းနေသလို မောင်တောကိုလည်း အပြီးသတ် သိမ်းဖို့ အချိန်က လက်တကမ်းအလိုမှာသာ ရှိတော့တယ်။ ဒီအချိန်မှာ ဖြစ်သင့်တာနဲ့ ဖြစ်ချင်တဲ့ စိတ်တွေကို ဘယ်သူတွေ ဘာလုပ်နေလဲ ဆိုတာ သိထားဖို့ လိုအပ်ပါ တယ်။ စစ်တွေကို တိုက်ခိုက်သိမ်းပိုက်ဖို့အတွက် စစ်ကောင်စီလက်ပါးစေတွေကို အရင် ဆုံးရှင်းလင်းရမှာဖြစ်တယ်လို့ မြင် ပါတယ်။

နောက်တစ်ခုတင်ပြချင်တာက ရခိုင်ပြည်နယ်ထဲမှာ မာန်အောင်ကျွန်းက လွဲရင် တခြားမြို့တွေဟာ အာရက္ခတပ်တော် အတွက် အရေးပါတဲ့ မြို့တွေဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို လူတိုင်းသိကြပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျန်နေသေးတဲ့ မြို့တွေကိုလည်း အာရက္ခတပ်တော်က အမြန်ဆုံးသိမ်းပိုက်နိုင်ဖို့ ကြိုးစားရမှာဖြစ်သလို ဖြစ်လာနိုင်တယ်လို့လည်း သုံးသပ်မိ ပါတယ်။

(၆) ဒါကြောင့် ရခိုင်ပြည်သူတွေအတွက်ဘာတွေဆက်ဖြစ်လာနိုင်သလဲ ဆိုရင် စားနပ်ရိက္ခာဖုံလုံဖို့အတွက် ဘက်ပေါင်းစုံက စွန့်စားကြရမှာဖြစ်တယ်။ ဘာကြောင့်စွန့်စားကြမလဲဆိုရင် ရိက္ခာတွေကို လွယ်လင့်တကူ မရနိုင်တဲ့အတွက် ဖြစ်ပါတယ်။ မီဇိုရန်လမ်းကြောင်းကနေ ပလက်ဝက သယ်ယူလို့ရမလား၊ မြစ်လေးတစ်ခုသာခြားတဲ့ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်က တင်သွင်းနိုင်မလားဆိုတာ ဂုတ်သွေးစုပ်ချင်တဲ့ စီးပွားရေးသမားတွေရဲ့ အရဲစွန့် မှုတွေကလည်း အသက်တမျှအရေးပါလှပါတယ်။အကောင်းအဆိုးနဲ့ ဒွန်တွဲနေတဲ့ စီးပွားရေးလောကရဲ့ အခြေအနေဟာ လည်း စွန့်စားမှ အောင်မြင်မှုရမှာဖြစ်သလို၊ အောင်မြင်မှလည်း ပြည်သူတွေ ရိက္ခာလုံလောက်မှာဖြစ်ပါတယ်။

ဒါကြောင့် ပြည်သူတွေ ငတ်ပြတ်တဲ့ဘေးကနေ လွတ်မြောက်နိုင်မှာ ဖြစ်လို အလုပ်အကိုင်အ ခွင့်အလမ်း ရှိ မှသာ အဲဒီ ကုန်စည်တွေကို ပြည်သူတွေ ဝယ်ယူစားသုံးနိုင်မှာဖြစ်ပါတယ်။ အလုပ်မရှိဘဲ ဝင်ငွေ မရှိဘဲ ဘယ်သူမှ စားကုန်တွေကို ဝယ်ယူနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ တွေးမြင်သိနိုင်ပါတယ်။

နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ပြောရရင် ဒီနှစ်တွေထဲမှာ ပြည်သူတွေ ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်အောင် ကြိုးစားဖို့လိုပါတယ်။ တောင့်ခံနိုင် မှသာ အာရက္ခတပ်တော်ရဲ့ အောင်ပွဲကို မြင်တွေ့ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ ပြည်သူတွေ အဆင်ပြေလာရင် အာရက္ခတပ်တော်ဟာ ပိုမိုအဆင်ပြေလာမှာဖြစ်ပါတယ်။ အောင်ပွဲတွေကို ဆက်တိုက်ရလာမှာဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဆရာတော် ဦးဥတ္တမရဲ့ စကားနဲ့ပြောရရင် စည်းလုံးခြင်းသည်သာ အောင်ပွဲလို့ ဆိုချင်ပါတယ်။ ပြည်သူ တွေ ဘာဖြစ်မယ်ဆိုတာကို သေချာလေ့လာဖို့ လိုပါတယ်။

ကျေးဇူးတင်စွာဖြင့်—
ကောလိပ်ကျောင်းသား